INHOUD
Maria Magdalena - wie is zij voor jou?
Het rode kleed van Maria
Mantra van de 108 namen van Maria
Maria Magdalena, een boetvaardige zondares?
Hymne op de Universele Vrouwe, Godin
Maria -de christelijke interpretatie voorbij
Wintertijd: zonnewende, rendieren, de Beermoeder, de 13 nachten
MARIA MAGDALENA – WIE IS ZIJ? WIE IS ZIJ VOOR JOU?
tentoonstelling MM Catharijneconvent, Utrecht, 2021
Aan het einde van de tentoonstelling Maria Magdalena in het
Catharijneconvent te Utrecht, die door de overweldigende belangstelling
inmiddels is verlengd tot en met 9 januari 2022, mag je als bezoeker laten
weten wie MM voor jou is. Dat doe je door een wit muntje te werpen in één van
de doorzichtige lange smalle buizen met daarboven de benamingen: krachtige
vrouw, wonderdoener (healer!) Apostel der apostelen, spiritueel ingewijde, mystica,
apostel der apostelen, bekeerde zondares (al dan niet boetvaardig), geliefde
van Jezus, kroongetuige
“Krijg ik maar één muntje?”, riep ik bij de kassa. Ik had de
buizen al op een video voorbij zien komen en wist dat ik muntjes in alle buizen
wilde gooien, alle behalve één natuurlijk: boetvaardige zondares.
Maar ik moest kiezen. En dat voelt raar. Is iemand altijd
alleen maar één iets of iemand? Kan iemand niet meerdere rollen hebben,
meerdere functies hebben uitgeoefend?
Na Maria, de moeder, heeft nu ook Maria Magdalena een heel
eigen tentoonstelling. Hulde aan de initiatiefnemers want inderdaad, het is de
hoogste tijd. De hoogste tijd dat er expliciet aandacht wordt besteed aan
belangrijke en moedige vrouwen, die eeuwenlang een voetnoot in de (bijbelse)
geschiedenis waren.
De tentoonstelling, aldus Trouw, laat een indrukwekkende
variatie aan historische, moderne en eigentijdse werken zien. En dat levert
bepaald geen eenduidig beeld op. Al die verschillende perspectieven op Maria
Magdalena hebben hun plek gevonden in de verbeelding van de mysterieuze
Bijbelse vrouw, laat het Catharijneconvent zien"; en de Telegraaf meent:
Catharijneconvent zet miskende Maria Magdalena in spotlicht".
Waarom juist nú een tentoonstelling over Maria Magdalena?
Conservator Lieke Wijnia legt uit waarom de tijd
daar rijp voor is: “Maria Magdalena houdt de gemoederen al 2000 jaar bezig, “aldus
de tekst op de website van het museum. Ze heeft vele gezichten, ze is
mysterieus. Wat men haar toedicht gaat van kroongetuige, via zondares tot
feminist. Ze wordt, aldus het museum, “geassocieerd met de vermenging van
seksualiteit, sensualiteit en zonde; een baken van hoop en een feministisch
icoon. En was ze nu wel of niet getrouwd met Jezus?” – smoorverliefd zelfs,
verderop in een van de wervende teksten. “Wij zijn benieuwd: wie is Maria
Magdalena voor jou? Een vrouw van lichte zeden, de apostel der apostelen of
misschien wel de echtgenote van Jezus?”
Wat is de beeldvorming door de eeuwen heen over deze
mysterieuze vrouw? Dat is, als ik de aankondiging begrijp, de insteek van deze
tentoonstelling. Aan de hand van topstukken uit de eigen collectie en een paar
bijzondere bruiklenen uit andere, soms buitenlandse, musea – vanaf de 11e
eeuw tot de meest moderne van vandaag de dag.
Wat zie je als je oog in oog met MM staat?
Wie is jouw Maria Magdalena? nodigt Lieke Wijnia, de
conservator, ons dan ook uit. Oftewel, welk beeld van deze vrouw met de vele
gezichten spreekt ons het meeste aan?
Die vele gezichten trekken aan ons voorbij als we door de
tentoonstelling lopen.
De tentoonstelling is zéér educatief, met verschillende
video-opnamen tussen de kunstwerken, hedendaagse beeldende kunst en producten uit de populaire cultuur in, waarin coryfeeën hun
theorieën uit de doeken doen en hun meningen uiteenzetten. Manuela Kalsky,
hoogleraar Religie & Samenleving, Paul van Gent, hoogleraar
Kerkgeschiedenis, Herman Pley, cultuurhistoricus, Jacob Slavenburg,
cultuurhistoricus en Annine van der Meer, auteur, godsdiensthistoricus. Herman Pley
mag de spits afbijten, de tentoonstelling ‘openen’, ons uitnodigen Maria
Magdalena te leren kennen.
Allen geven aan hoe ze Maria Magdalena zien, waarbij ze zich
ondersteunen door verschillende bronnen.
Er valt, kortom, veel te beluisteren, te horen en te zien.
Op
die manier informeert het museum ons over de vele manieren waarop er werd en
wordt gekeken naar Maria Magdalena. En, zoals de aankondiging aangeeft, dat is een heel spectrum. “Maria
Magdalena is steeds een spiegel van de tijd.” Dat is een interessante
uitspraak, van de conservator, want dat heeft best consequenties.
Wat trekt er aan
ons voorbij aan ‘gezichten van de Magdalena’. Waar te beginnen? Wat mij opvalt,
als ik door de zalen ga, is dat, waar de geïnterviewde wetenschappers soms
ferme taal spreken, de tentoonstelling zelf aan de brave kant blijft,
alles blijft – natuurlijk? - keurig binnen de christelijke interpretatie.
Tranen van berouw
Zelfs als ze rouwt,
bij het kruis, huilt ze niet alleen tranen van verdriet, maar ook van berouw.
Het staat er gewoon, in het begeleidend tekstje aan de muur. Tot twee keer aan
toe:
“Ze huilt tranen van verlies én berouw. […] tranen als
voorbeeld voor gelovigen die hun leven willen beteren.” (schilderij van Van Oostsanen)
“De tranen van MM laten haar verdriet om Jezus zien, maar
benadrukken ook het berouw dat ze voelt over haar zonden” (betraande MM, beeldje
(deel van een groter kunstwerk, eind 15e eeuw).
Jacobus van Oostsanen, circa
1529, het tranendal van MM
Een tranendal, ja, net als het leven op aarde, zo’n
tranendal. En als je maar veel genoeg huilt, van berouw dan, word je beloond
met een ontmoeting met de verrezen Jezus.
Dat MM huilt om haar Yeshua lijkt mij begrjjpelijk, maar van
berouw? Waar haal je dat vandaan? Welk berouw? Waarom? Is het niet inmiddels
duidelijk dat ze níet de boetvaardige zondares is waarmee de Roomse Kerk haar
eeuwenlang heeft bezoedeld, maar juist de Apostel der apostelen, nu ook erkend
met een officiële kerkelijke feestdag, op háar dag: 22 juli?
Dus vanwaar zo’n tekst naast zo’n schilderij? Is dit de
interpretatie van de schilder? Zo ja, moet daar dan niet eens een schrijven van
het museum bij, van de samenstellers van deze tentoonstelling?
Graag zet ik hier de Bewening van Gerard David, midden 15e/begin
16e eeuw (National Gallery, Londen) naast. Hier zie je hoe Maria
Magdalena Yeshua liefdevol verzorgt, waarbij zij zijn voeten aanraakt.
De kleuren van Maria Magdalena
We zien dat rood aan Johannes wordt gegeven. Zo meende ik op
het schilderij van Van Oostsanen (“ “MM
als een 16e eeuwse fashionista, in een vlammend rode jurk met een
gouddraad bestikte onderrok”)MM te hebben gevonden in de in het rood geklede
persoon die achter een geknielde moeder Maria zit en haar handen liefdevol op
haar schouders legt. Dat déze persoon MM is en niet de geknielde dame in
goudbrokaat. Maar dat klopt natuurlijk niet, zoals een vriendelijke geestelijke
die meeluistert met mijn betoog mij ook aangeeft; en MM wordt ook op een
schilderij verderop in het goudbrokaat afgebeeld en de persoon in het rood is
Johannes.
Zo zien we Johannes op verschillende schilderijen
terugkomen: gekleed in het rood. Op de vaste expositie van het museum hangt een
schilderij waar de jongeling opnieuw schittert in het rood. Daarnaast is hij
aan de voorzijde zo breed van omvang dat je denkt dat die persoon zwanger is.
Bovendien heeft hij zijn gordel in een isisknoop gebonden. Natuurlijk is dit
Johannes maar wel met verschillende kenmerken van MM. Ook een manier om iemand
uit het bewustzijn te schrijven……
Abraham Bloemaert, 1629.
Op dit schilderij is MM ook te
zien in het goudbrokaat. Johannes staat ook hier achter Maria de moeder,
ondersteunt haar, hij is gekleed in de rode mantel. Vaste collectie van het
museum, Noord-Nederland, eind 15e eeuw. “Kruisdood van Christus met
stigmatisatie van Franciscus”.
Gelukkig wordt MM op deze schilderijen geschilderd als een
voorname lady van de 16 eeuw. Dat is op veel plaatsen wel anders. Als het om MM
gaat, is veel geoorloofd. De pure MM bijvoorbeeld, want zó houden we ook van
haar: puur, zuiver, gezuiverd – van die zonden, weet u nog wel.
“Haar naaktheid staat voor het nieuwe leven dat ze als
gelovige vrous begint. Het symboliseert de spirituele puurheid die voortkomt
uit boetedoening en vergeving “.(Godfried Schalcken, eind 17e eeuw).
Ooit zo’n schilderij gezien van, pak hem beet, Petrus, als
hij zich heeft bekeerd tot ‘een gelovige” Alsof joden niet geloofden voordat ze
volgelingen van Yeshua werden. Was MM een atheïste dan? Geloofde ze niet, als
joodse vrouw? Het is een white male gaze en netjes binnen wat mag, er wordt met
witte mannelijke westerse ogen geschilderd én gekeken op de tentoonstelling, getuige
de (onbewuste) vooringenomen termen.
Verder over de kleur rood: Mieke Vulink, mystica heeft een
mooi verhaal bij een icoon van een in het rood geklede MM. Ze verhaalt zelfs
dat MM naar Zuid-Frankrijk is gereisd: iets wat niet veel deskundigen durven
uit te spreken. Helaas valt haar interpretatie ook keurig binnen de
christelijke interpretaties.
De kleur rood verwijst volgens haar namelijk naar het lijden
van Christus. Net zoals de druiventros bij het beeld van Maria in mijn dorp dat
het kindje Jezus omhooghoudt, de passie van Christus betekent. Die stevige en
expliciete nadruk op de zoon van de moeder Gods is de kern van het Romeinse
christendom. Zo ga je ook “door Maria naar Jezus”.
kunstenaar: mij onbekend.
Hier MM bij het kruis, met haar groene kleed en rode mantel.
Soms wordt Maria Magdalena consequent in knielende of
liggende, in berouwvolle positie afgebeeld: haar berouw overtreft haar verdriet,
dat is bijvoorbeeld tezien in onderstaande schilderingen van de statsie die ik
zag in een van de katholieke kerken.
In de traditionele verhaaltraditie van de katholieke kerk,
wordt Maria Magdalena nog altijd geportretteerd als de boetvaardige zondares en
heeft de apostel Johannes haar titel EN haar kleuren overgenomen. Hij is degene
die Yeshua aanraakt, dicht bij hem staat, in het rood gekleed of zelfs in het
groen en rood, zij wordt boetvaardig, onderdanig, en op afstand afgebeeld.
Keulen, 2e helft 15e
eeuw. MM beweent de overleden Jezus. Volgens de begeleidende tekst duidt haar
houding erop dat zij “tot zijn directe naasten behoort”. Wie oren heeft om te
horen…..
Vreemd genoeg zien we hier een schilderij, waar de persoon
die geheel gekleed in het rood, geknield voor de dode Yeshua, liefdevol zijn
hand vasthoudt – wat in de joodse gebruiken duidt op een intieme, familiale
relatie - nu wél als MM wordt opgevoerd.
Terwijl er over Johannes juist altijd wordt gezegd, dat hij er als jongeling
heel vrouwelijk uitziet……. Verwarrend hoor.
Is MM de boetvaardige zondares?
Boetvaardig, een
nogal ouderwets woord, dat jong publiek mogelijk niet zal aanspreken, je doet
boete, in dit geval heeft Maria Magdalena boete gedaan omdat ze heeft
gezondigd. Maar zijn wij niet allen zondaren? Niets nieuws toch onder de zon?
Niets uitzonderlijk toch? Ik neem aan dat de overige apostelen, waarvan we er
twaalf kennen, toch ook allemaal hun zondig leven achter zich hadden gelaten? Want
waar lezen we over de boetedoening en het afstand doen van wereldlijke
bezittingen van de mannelijke apostelen? Oh, zij waren vissers? Niet allemaal,
als je er al van uitgaat dat dit geen symbolische betekenis had. Maar je leest
dit soort dingen toch niet over de mannen die Jezus volgden? Waarom die
nadrukkelijke aandacht voor deze vrouw? Vanwaar zoveel aandacht voor Maria Magdalena als ‘boetvaardige zondares’?
Vrouwen als MM waren rijk en daarmee steunden en
ondersteunden, nee, onderhielden zij Yeshua en de groep rondom hem. Dus doe me
een lol en hou eens op met die eenzijdige en nergens op gebaseerde fantasieën
over een deemoedige MM die haar luxe zondige leventje heeft opgegeven, immers
Jezus heeft zeven demonen uit haar verdreven? Ik merk dat het me behoorlijk
stoort, al die vooroordelen nog steeds over Maria Magdalena, gevoed door
fantasieën, die ontspruiten uit de verbeeldingswereld van de kunstenaars. Dus voordat
u gaat zeggen: je verzint maar raak, kijk dan eens naar de geaccepteerde
geschiedenis, kerkelijk dogma over MM: een en al fantasie!
Temeer daar het
Vaticaan zélf haar eerst al als apostel der apostelen heeft bestempeld, gezegd
zelfs dat ze geen prostitué was, dat dat ‘een misverstand’ was, er waren
namelijk per ongeluk twee Maria’s uit de bijbel door elkaar gehaald; en daarna
is 22 juli, haar feestdag, door het Vaticaan ingesteld als officiële kerkelijke
feestdag.En toch blijven we
maar spreken over Maria Magdalena als lichtekooi, in plaats dat we disclaimers
plaatsen bij de grote verscheidenheid aan schilderijen waarop zij nog steeds
als zodanig wordt afgebeeld. Maria was ‘een gevallen vrouw’. Jammer dat het museum toch nog die vraag opwerpt of ze
een vrouw van lichte zeden was. Het is toch klip en klaar dat Maria Magdalena
geen prostituee was, dat dat geen gegeven was, geen feit, maar een verhaal,
naar ik ergens lees zelfs door een misverstand (zullen we dan maar zeggen) door
een paus, een paar eeuwen na de dood van Yeshua (Jezus). Ik heb het even
nagezocht: Gregorius de Grote, 591, in een preek. Zij is opnieuw de apostel der
apostelen en nu is ook haar dag, 22 juli, officieel tot christelijke feestdag
vastgesteld – natuurlijk was deze dag voor veel mensen al veel en veel langer een
belangrijke datum.''Het idee, dat je door boete te doen weer op een goed
blaadje kan komen, spreekt christenen aan. Daar is het hele christendom op
gebouwd: vergiffenis van je zonden.'' Legt Sanne Frequin uit. Dát is de rol die
MM mag spelen in het christendom, óók al is ze de apostel der apostelen, óók al
is ze dan geen prostituee meer (althans, voor de meesten): ze is een
boetvaardige zondares, immers: heeft Jezus niet wel 7 demonen uit haar ? Ze
heeft boete gedaan, is gezuiverd, en nog vrouw ook, wat wil je meer? Wat een
prachtig voorbeeld.
'De problematische figuur van Magdalena weerhoudt
bijvoorbeeld Renaissance-vrouwen er niet van om zich te laten afbeelden als een
boetvaardige vrouw.' Zegt Sanne Frequin ook. En dat is dus nog altijd het beeld
van MM dat wordt gekoesterd.
Wat me dus stoort, zijn de begeleidende teksten
op de bordjes naast de kunstwerken. Wat te denken bijvoorbeeld van de tekst bij
het schilderij waar Maria Magdalena wellicht in extase is? )1699, kunstenaar
onbekend, bruikleen de Fundatie, Zwolle). Heel neutraal beschrijft de tekst dat
de schilder mogelijk het moment heeft willen weergeven waarop Jezus de zeven
demonen bij haar uitdrijft. In de eerste eeuwen na Christus worden deze demonen
al (!) geïnterpreteerd als symbolen van losbandigheid (door wie wil ik dan
graag weten) en in de dertiende eeuw ook als de zeven hoofdzonden. (en de tijd
daartussen?).
Met geen woord probeert het museum een en ander gnostisch
te duiden. Waarom niet? Het Evangelie van Thomas ligt open in meteen de eerste
zaal van de tentoonstelling. Weliswaar met de tekst waarin Jezus verkondigt dat
als je als vrouw man wordt gemaakt – door hem dus – je in staat bent dit Koninkrijk
der Hemelen te betreden.
Is er sprake in de beeldvorming naar MM van ‘en vermenging van seksualiteit, sensualiteit en
zonde’? Is deze ver-beeld-ing dan wat we daarmee bedoelen?
foto David LaChapelle
In dit portret zien we een zwaar
opgemaakte Maria Magdalena, klaar om aan het werk te gaan zou je zeggen,
compleet met opgespoten lippen. Ik vind het een ordinaire Maria Magdalena,
zeker in vergelijking met andere ver-beeld-ingen. Toch zit er een boodschap in.
Waar Frequin het heeft over “[…] achter haar een duistere figuur waarvan alleen
de silhouet zichtbaar is [..]”, een nogal ongelukkige uitdrukking en het geheel
duidt als “ de vader, de dochter en de heilige geest.' – in die volgorde; en we
al blij zouden kunnen zijn met het feit dat er gesproken wordt over de dochter,
zie ik ook de mudra, de betekenisvolle handposities, waar Yeshua vaak mee wordt
afgebeeld (immers, alleen mannen spraken?). Hier is het MM die gaat spreken:
hoor! De man achter haar is zwart. Eindelijk. Denken we dan meteen aan Judas?
Vast wel, want ook hij wordt vaak als boosdoener, dus zwart, in de white male
gaze verbeeld. Is dit de vader? Nee natuurlijk niet! Onzin. De man houdt de
Duif vast en MM houdt haar hand op zodat zijn hand en de duif daarin rusten.
Hij staat achter haar omdat hij haar steunt, ondersteunt. MM gaat spreken, hij
houdt de Wijsheid op. Een prachtige samenwerking. De titel van deze foto,
gemaakt door David LaChapelle luidt: Mary Magdalene Receives the Holy Spirit
(2018). Natuurlijk hoeft MM de Duif niet te ontvangen, de Duif is het
symbool van Wijsheid, van Sophia. MM ís de tweede Sophia, zo werd zij door de
gnostici gezien. MM ís de Duif. Wij hoeven de Wijsheid niet te ontvangen ‘van
de Vader’. En natuurlijk is zij naakt, net zo goed als hij naakt is. De nieuwe
Eva, de nieuwe Adam, puur, zuiver, een fris begin.
Mooie krachtige sensuele Maria van Egbert Modderman, maar we
missen wel haar typerende kleur: rood.
Kiezen
Aan het einde van de tentoonstelling mag je dus kiezen
uit die rij van ‘kwaliteiten’ of hoedanigheden:
Doordat je maar één muntje krijgt, kan je dus niet
aangeven dat zij de Apostel der apostelen was en daarom (ook) kroongetuige was.
Dat ze daarnaast een ingewijde was en ook een genezeres (wonderdoener). Vanzelfsprekend was MM een krachtige vrouw en de geliefde van Yeshua en
meer dan dat, ze was zijn echtgenote.
Opmerkelijk is de gulle keuze voor ‘krachtige vrouw’,
maar ik weet niet goed of dat nu betekent dat mensen niet verder willen gaan
dan MM een krachtige vrouw noemen of dat ze haar misschien ook een mystica of
een ingewijde hadden willen noemen.
Ik had dus overal muntjes in willen gooien (met
uitzondering natuurlijk van die bekeerde zondares), want alleen zó doe ik recht
aan wie MM was – en is, voor ons vrouwen en mannen van nu.
24 juli 2021 20 aug 2021
Opvallend genoeg liggen er nog heel wat muntjes voor de
keuze bekeerde zondares. Hoe is het mogelijk? Dan heb je toch echt niet goed
opgelet. Of je bent heel stoïcijns (op de verkeerde manier!)
Maria Magdalena reclaimed
Er zijn andere ver-beeld-ingen. Zoekend op Internet kwam
ik deze opname tegen, mogelijk uit een film? Hieruit spreekt verbinding, liefde, betrokkenheid. Zó kan
het dus ook.
Tegenwoordig zijn er zó veel bronnen te raadplegen om meer
te weten te komen over Maria Magdalena. De bijbel heeft niet langer het laatste
woord. Dus nee, Maria was niet van Magdala, zij was Maria van Bethanië,
diezelfde en haar titel was: De Magdalena, de Toren. Magdalena was een
verbastering van Maria Migdal Eder.
Spinello Aretino (Arezzo), Processiebanier;
broederschap van St. Maria Magdalena, rond 1395
Worden er bij Maria Magdalena zeven demonen uitgebannen?
Maria Magdalena maakt, als zij de opgestane Yeshua ontwaart in ‘de tuin’- een
symbool op zich - de hemelreis. Ze krijgt een visioen waarin ze via de zeven
treden, de zeven sferen, ópgaat in het Ene. Ook daarvóór is zij door training
en onderricht door het ‘Ken Uzelve’ gegaan, vandaar dat Yeshua over haar zei
dat zij ‘het Al’ kende. Op zich is deze reis niet uniek voor MM alleen. Alle
adepten uit de mysteriescholen gingen door dit proces, maakten deze reis, óók
Yeshua, uit de stam van David.
De ‘deemoedige’ geknielde MM die zijn voeten wast? Ja,
Maria Magdalena waste de voeten van Yeshua en wellicht droogde zij deze ook met
haar haren, hoewel me dat echt wel onhandig lijkt; én zij zalfde hem en dit was
een ritueel dat een aanstaande koningin-priesteres deed bij een aanstaande
koning: hem zalven tot koning. Daar was dus niets onderdanigs aan en alle
schilderijen en andere kunstwerken die haar in die liggende positie aan de
voeten van een Jezus die welwillendop haar neerkijkt, poseren; óók die
‘interessante’ moderne verbeelding van Davvid LaChapelle (My Homeboy: anointing,
2003 ) met Maria Magdalena in rood ondergoed en met rode hakken (moet dát de
verbeelding van sensualiteit en sexualiteit zijn?) en een Jezus, die weliswaar
op een stoel in de keuken zit maar vervolgens totaal niet verbonden is met de
vrouw die deze handeling bij hem verricht, maar intussen lijkt mij zo, in de
hemel bij zijn vader verkeert, in hogere sferen, al deze werken halen MM neer
en zetten dus die verkeerde voorstelling van zaken voort.
Ja, MM was de geliefde én de echtgenote van Yeshua, iets
dat het museum wel in haar aankondiging als vraag opneemt maar waarover niets terug
te vinden is op de tentoonstelling (op de buis ‘geliefde van Jezus’ aan het
einde van de expositie na). Zij was de levenspartner van Yeshua en zij sloten
het Heilig Huwelijk. Zij was een Nazoreense priesteres – Jezus was niet van
Nazareth maar een Nazorener (ook Nazareners genoemd) – en zij kleedde zich in
die kleur: rood. Gelukkig laat het museum de tekst van Philippus zien, waarin
MM de levenspartner van Yeshua wordt genoemd.
Dervaig,
Isle of Mull, Schotland, glas-in-loodraam, Kilmore Church, Stephen Adem (19e
eeuw)
Zij was zwanger toen hij met geweld werd gedood en
vluchtte, met een aantal andere volgelingen, eerst naar Egypte en daarna naar
Zuid-Frankrijk. In beide gebieden hadden zij beschermers, Joden die daar
woonden.
MM was in de eerste eeuwen bekend als de apostel der
apostelen Thomas van Aquino noemde MM apostel der apostelen!), net als vrouwen
binnen de groep rond MM en Yeshua onderwezen (predikten), rondreisden,
schreven, profeteerden, verzorgden en heelden – in de eerste eeuwen van de
nieuwe jaartelling dus (onze jaartelling, die een christelijke is, gebaseerd op
het overlijden van Jezus, waardoor elk jaar een jaar ‘na Christus’ is.). Daarna
werden de vrouwen er systematisch en consequent uitgewerkt, uit de zich nog
steeds uitvindende Romeinse katholieke kerk, de gemeenschappen verspreid over
de oude wereld en de landen van West-Europa.
Veelzeggend is dat in de oosters-orthodoxe kerken (na het
schisma van die ene Katholieke Kerk, kregen we de Romeinse katholieke kerk, de
westerse stroming, en de Grieks- en Russisch-orthodoxe kerk, de oosterse
stroming) MM altijd de apostel der apostelen is geweest en nooit als prostitué
is gezien. Hier geldt zij als een mirredrager – ze was een van de vrouwen die
naar het graf van Yeshua gingen om het lichaam te balsemen - en gelijkwaardig
aan de apostelen. Waarom daar wel en hier nog steeds niet, vraagt Stefan Kuiper
zich af in de Volkskrant.
Want ondanks de veranderingen, blijft het maar dooretteren,
óók op deze tentoonstelling die zich in mijn opinie fermer had moeten
uitspreken: “MM is dus géén vrouw van lichte zeden, ze is ten onrechte
eeuwenlang door de Romeinse katholieke kerk voor prostituee uitgemaakt, maar
wie is ze dan wel? We gaan deze krachtige vrouw, deze mystica, deze genezers
nader bekijken en zullen de ontwikkelingen met behulp van diverse kunstuitingen
laten zien.” Iets dergelijks, wat een krachtig statement zou dat zijn geweest. Wel
een gemiste kans.
En nu ga ik het verslag van Annine van der Meer lezen : )
The Magdalen,
atelier Meester van 1518, vóór 1524, The National Gallery, Londen (via Museum
Catharijneconvent)
Bronnen
Annine van der Meer, MM ontsluierd
Annine van der Meer, de Zwarte Madonna (en haar dochter
MM)
Annine van der Meer, van Sophia tot Maria
Margaret Starbird, De vrouw met de alabasten kruik
Margaret Starbird, MM, bruid in ballingschap
Danielle van Dijk, MM uit de verf
Karin Haanappel, herstoryofart. https://www.kunstgeschiedenisacademie.nl/online-lezing-maria-magdalena-door-karin-haanappel/
Stefan Kuiper, Dubbele boodschap, VK 13.8.2021
Sanne Frequin, Smoorverliefd op Jezus óf powervrouw Lady
Gaga? Dit zijn de vele gezichten van Maria Magdalena, NPO Radio 1, 29 juni 2021 17:00
Fragment
of a fourth-century text of the apocryphal Dialogue of the Savior, in which Mary Magdalene is a central figure (bron: Wikipedia)
@ Lida van de Water, 26.8.2021
INHOUD
Maria Magdalena - wie is zij voor jou?
Het rode kleed van Maria
Mantra van de 108 namen van Maria
Maria Magdalena, een boetvaardige zondares?
Hymne op de Universele Vrouwe, Godin
Maria -de christelijke interpretatie voorbij
Wintertijd: zonnewende, rendieren, de Beermoeder, de 13 nachten
MARIA MAGDALENA – WIE IS ZIJ? WIE IS ZIJ VOOR JOU?
tentoonstelling MM Catharijneconvent, Utrecht, 2021
Aan het einde van de tentoonstelling Maria Magdalena in het Catharijneconvent te Utrecht, die door de overweldigende belangstelling inmiddels is verlengd tot en met 9 januari 2022, mag je als bezoeker laten weten wie MM voor jou is. Dat doe je door een wit muntje te werpen in één van de doorzichtige lange smalle buizen met daarboven de benamingen: krachtige vrouw, wonderdoener (healer!) Apostel der apostelen, spiritueel ingewijde, mystica, apostel der apostelen, bekeerde zondares (al dan niet boetvaardig), geliefde van Jezus, kroongetuige
“Krijg ik maar één muntje?”, riep ik bij de kassa. Ik had de buizen al op een video voorbij zien komen en wist dat ik muntjes in alle buizen wilde gooien, alle behalve één natuurlijk: boetvaardige zondares.
Maar ik moest kiezen. En dat voelt raar. Is iemand altijd alleen maar één iets of iemand? Kan iemand niet meerdere rollen hebben, meerdere functies hebben uitgeoefend?
Na Maria, de moeder, heeft nu ook Maria Magdalena een heel eigen tentoonstelling. Hulde aan de initiatiefnemers want inderdaad, het is de hoogste tijd. De hoogste tijd dat er expliciet aandacht wordt besteed aan belangrijke en moedige vrouwen, die eeuwenlang een voetnoot in de (bijbelse) geschiedenis waren.
De tentoonstelling, aldus Trouw, laat een indrukwekkende variatie aan historische, moderne en eigentijdse werken zien. En dat levert bepaald geen eenduidig beeld op. Al die verschillende perspectieven op Maria Magdalena hebben hun plek gevonden in de verbeelding van de mysterieuze Bijbelse vrouw, laat het Catharijneconvent zien"; en de Telegraaf meent: Catharijneconvent zet miskende Maria Magdalena in spotlicht".
Waarom juist nú een tentoonstelling over Maria Magdalena? Conservator Lieke Wijnia legt uit waarom de tijd daar rijp voor is: “Maria Magdalena houdt de gemoederen al 2000 jaar bezig, “aldus de tekst op de website van het museum. Ze heeft vele gezichten, ze is mysterieus. Wat men haar toedicht gaat van kroongetuige, via zondares tot feminist. Ze wordt, aldus het museum, “geassocieerd met de vermenging van seksualiteit, sensualiteit en zonde; een baken van hoop en een feministisch icoon. En was ze nu wel of niet getrouwd met Jezus?” – smoorverliefd zelfs, verderop in een van de wervende teksten. “Wij zijn benieuwd: wie is Maria Magdalena voor jou? Een vrouw van lichte zeden, de apostel der apostelen of misschien wel de echtgenote van Jezus?”
Wat is de beeldvorming door de eeuwen heen over deze mysterieuze vrouw? Dat is, als ik de aankondiging begrijp, de insteek van deze tentoonstelling. Aan de hand van topstukken uit de eigen collectie en een paar bijzondere bruiklenen uit andere, soms buitenlandse, musea – vanaf de 11e eeuw tot de meest moderne van vandaag de dag. Wat zie je als je oog in oog met MM staat?
Wie is jouw Maria Magdalena? nodigt Lieke Wijnia, de conservator, ons dan ook uit. Oftewel, welk beeld van deze vrouw met de vele gezichten spreekt ons het meeste aan?
Die vele gezichten trekken aan ons voorbij als we door de tentoonstelling lopen.
De tentoonstelling is zéér educatief, met verschillende video-opnamen tussen de kunstwerken, hedendaagse beeldende kunst en producten uit de populaire cultuur in, waarin coryfeeën hun theorieën uit de doeken doen en hun meningen uiteenzetten. Manuela Kalsky, hoogleraar Religie & Samenleving, Paul van Gent, hoogleraar Kerkgeschiedenis, Herman Pley, cultuurhistoricus, Jacob Slavenburg, cultuurhistoricus en Annine van der Meer, auteur, godsdiensthistoricus. Herman Pley mag de spits afbijten, de tentoonstelling ‘openen’, ons uitnodigen Maria Magdalena te leren kennen.
Allen geven aan hoe ze Maria Magdalena zien, waarbij ze zich ondersteunen door verschillende bronnen.
Er valt, kortom, veel te beluisteren, te horen en te zien.
Op die manier informeert het museum ons over de vele manieren waarop er werd en wordt gekeken naar Maria Magdalena. En, zoals de aankondiging aangeeft, dat is een heel spectrum. “Maria Magdalena is steeds een spiegel van de tijd.” Dat is een interessante uitspraak, van de conservator, want dat heeft best consequenties.
Wat trekt er aan ons voorbij aan ‘gezichten van de Magdalena’. Waar te beginnen? Wat mij opvalt, als ik door de zalen ga, is dat, waar de geïnterviewde wetenschappers soms ferme taal spreken, de tentoonstelling zelf aan de brave kant blijft, alles blijft – natuurlijk? - keurig binnen de christelijke interpretatie.
Tranen van berouw
Zelfs als ze rouwt, bij het kruis, huilt ze niet alleen tranen van verdriet, maar ook van berouw. Het staat er gewoon, in het begeleidend tekstje aan de muur. Tot twee keer aan toe:
“Ze huilt tranen van verlies én berouw. […] tranen als voorbeeld voor gelovigen die hun leven willen beteren.” (schilderij van Van Oostsanen)
“De tranen van MM laten haar verdriet om Jezus zien, maar benadrukken ook het berouw dat ze voelt over haar zonden” (betraande MM, beeldje (deel van een groter kunstwerk, eind 15e eeuw).
Jacobus van Oostsanen, circa 1529, het tranendal van MM
Een tranendal, ja, net als het leven op aarde, zo’n tranendal. En als je maar veel genoeg huilt, van berouw dan, word je beloond met een ontmoeting met de verrezen Jezus.
Dat MM huilt om haar Yeshua lijkt mij begrjjpelijk, maar van berouw? Waar haal je dat vandaan? Welk berouw? Waarom? Is het niet inmiddels duidelijk dat ze níet de boetvaardige zondares is waarmee de Roomse Kerk haar eeuwenlang heeft bezoedeld, maar juist de Apostel der apostelen, nu ook erkend met een officiële kerkelijke feestdag, op háar dag: 22 juli?
Dus vanwaar zo’n tekst naast zo’n schilderij? Is dit de interpretatie van de schilder? Zo ja, moet daar dan niet eens een schrijven van het museum bij, van de samenstellers van deze tentoonstelling?
Graag zet ik hier de Bewening van Gerard David, midden 15e/begin 16e eeuw (National Gallery, Londen) naast. Hier zie je hoe Maria Magdalena Yeshua liefdevol verzorgt, waarbij zij zijn voeten aanraakt.
De kleuren van Maria Magdalena
We zien dat rood aan Johannes wordt gegeven. Zo meende ik op het schilderij van Van Oostsanen (“ “MM als een 16e eeuwse fashionista, in een vlammend rode jurk met een gouddraad bestikte onderrok”)MM te hebben gevonden in de in het rood geklede persoon die achter een geknielde moeder Maria zit en haar handen liefdevol op haar schouders legt. Dat déze persoon MM is en niet de geknielde dame in goudbrokaat. Maar dat klopt natuurlijk niet, zoals een vriendelijke geestelijke die meeluistert met mijn betoog mij ook aangeeft; en MM wordt ook op een schilderij verderop in het goudbrokaat afgebeeld en de persoon in het rood is Johannes.
Zo zien we Johannes op verschillende schilderijen terugkomen: gekleed in het rood. Op de vaste expositie van het museum hangt een schilderij waar de jongeling opnieuw schittert in het rood. Daarnaast is hij aan de voorzijde zo breed van omvang dat je denkt dat die persoon zwanger is. Bovendien heeft hij zijn gordel in een isisknoop gebonden. Natuurlijk is dit Johannes maar wel met verschillende kenmerken van MM. Ook een manier om iemand uit het bewustzijn te schrijven……
Abraham Bloemaert, 1629.
Op dit schilderij is MM ook te zien in het goudbrokaat. Johannes staat ook hier achter Maria de moeder, ondersteunt haar, hij is gekleed in de rode mantel. Vaste collectie van het museum, Noord-Nederland, eind 15e eeuw. “Kruisdood van Christus met stigmatisatie van Franciscus”.
Gelukkig wordt MM op deze schilderijen geschilderd als een voorname lady van de 16 eeuw. Dat is op veel plaatsen wel anders. Als het om MM gaat, is veel geoorloofd. De pure MM bijvoorbeeld, want zó houden we ook van haar: puur, zuiver, gezuiverd – van die zonden, weet u nog wel.
“Haar naaktheid staat voor het nieuwe leven dat ze als gelovige vrous begint. Het symboliseert de spirituele puurheid die voortkomt uit boetedoening en vergeving “.(Godfried Schalcken, eind 17e eeuw).
Ooit zo’n schilderij gezien van, pak hem beet, Petrus, als hij zich heeft bekeerd tot ‘een gelovige” Alsof joden niet geloofden voordat ze volgelingen van Yeshua werden. Was MM een atheïste dan? Geloofde ze niet, als joodse vrouw? Het is een white male gaze en netjes binnen wat mag, er wordt met witte mannelijke westerse ogen geschilderd én gekeken op de tentoonstelling, getuige de (onbewuste) vooringenomen termen.
Verder over de kleur rood: Mieke Vulink, mystica heeft een mooi verhaal bij een icoon van een in het rood geklede MM. Ze verhaalt zelfs dat MM naar Zuid-Frankrijk is gereisd: iets wat niet veel deskundigen durven uit te spreken. Helaas valt haar interpretatie ook keurig binnen de christelijke interpretaties.
De kleur rood verwijst volgens haar namelijk naar het lijden van Christus. Net zoals de druiventros bij het beeld van Maria in mijn dorp dat het kindje Jezus omhooghoudt, de passie van Christus betekent. Die stevige en expliciete nadruk op de zoon van de moeder Gods is de kern van het Romeinse christendom. Zo ga je ook “door Maria naar Jezus”.
kunstenaar: mij onbekend. Hier MM bij het kruis, met haar groene kleed en rode mantel.
Soms wordt Maria Magdalena consequent in knielende of liggende, in berouwvolle positie afgebeeld: haar berouw overtreft haar verdriet, dat is bijvoorbeeld tezien in onderstaande schilderingen van de statsie die ik zag in een van de katholieke kerken.
In de traditionele verhaaltraditie van de katholieke kerk, wordt Maria Magdalena nog altijd geportretteerd als de boetvaardige zondares en heeft de apostel Johannes haar titel EN haar kleuren overgenomen. Hij is degene die Yeshua aanraakt, dicht bij hem staat, in het rood gekleed of zelfs in het groen en rood, zij wordt boetvaardig, onderdanig, en op afstand afgebeeld.
Keulen, 2e helft 15e eeuw. MM beweent de overleden Jezus. Volgens de begeleidende tekst duidt haar houding erop dat zij “tot zijn directe naasten behoort”. Wie oren heeft om te horen…..
Vreemd genoeg zien we hier een schilderij, waar de persoon die geheel gekleed in het rood, geknield voor de dode Yeshua, liefdevol zijn hand vasthoudt – wat in de joodse gebruiken duidt op een intieme, familiale relatie - nu wél als MM wordt opgevoerd. Terwijl er over Johannes juist altijd wordt gezegd, dat hij er als jongeling heel vrouwelijk uitziet……. Verwarrend hoor.
Is MM de boetvaardige zondares?
Boetvaardig, een nogal ouderwets woord, dat jong publiek mogelijk niet zal aanspreken, je doet boete, in dit geval heeft Maria Magdalena boete gedaan omdat ze heeft gezondigd. Maar zijn wij niet allen zondaren? Niets nieuws toch onder de zon? Niets uitzonderlijk toch? Ik neem aan dat de overige apostelen, waarvan we er twaalf kennen, toch ook allemaal hun zondig leven achter zich hadden gelaten? Want waar lezen we over de boetedoening en het afstand doen van wereldlijke bezittingen van de mannelijke apostelen? Oh, zij waren vissers? Niet allemaal, als je er al van uitgaat dat dit geen symbolische betekenis had. Maar je leest dit soort dingen toch niet over de mannen die Jezus volgden? Waarom die nadrukkelijke aandacht voor deze vrouw? Vanwaar zoveel aandacht voor Maria Magdalena als ‘boetvaardige zondares’?
Vrouwen als MM waren rijk en daarmee steunden en ondersteunden, nee, onderhielden zij Yeshua en de groep rondom hem. Dus doe me een lol en hou eens op met die eenzijdige en nergens op gebaseerde fantasieën over een deemoedige MM die haar luxe zondige leventje heeft opgegeven, immers Jezus heeft zeven demonen uit haar verdreven? Ik merk dat het me behoorlijk stoort, al die vooroordelen nog steeds over Maria Magdalena, gevoed door fantasieën, die ontspruiten uit de verbeeldingswereld van de kunstenaars. Dus voordat u gaat zeggen: je verzint maar raak, kijk dan eens naar de geaccepteerde geschiedenis, kerkelijk dogma over MM: een en al fantasie!
Temeer daar het Vaticaan zélf haar eerst al als apostel der apostelen heeft bestempeld, gezegd zelfs dat ze geen prostitué was, dat dat ‘een misverstand’ was, er waren namelijk per ongeluk twee Maria’s uit de bijbel door elkaar gehaald; en daarna is 22 juli, haar feestdag, door het Vaticaan ingesteld als officiële kerkelijke feestdag.En toch blijven we maar spreken over Maria Magdalena als lichtekooi, in plaats dat we disclaimers plaatsen bij de grote verscheidenheid aan schilderijen waarop zij nog steeds als zodanig wordt afgebeeld. Maria was ‘een gevallen vrouw’. Jammer dat het museum toch nog die vraag opwerpt of ze een vrouw van lichte zeden was. Het is toch klip en klaar dat Maria Magdalena geen prostituee was, dat dat geen gegeven was, geen feit, maar een verhaal, naar ik ergens lees zelfs door een misverstand (zullen we dan maar zeggen) door een paus, een paar eeuwen na de dood van Yeshua (Jezus). Ik heb het even nagezocht: Gregorius de Grote, 591, in een preek. Zij is opnieuw de apostel der apostelen en nu is ook haar dag, 22 juli, officieel tot christelijke feestdag vastgesteld – natuurlijk was deze dag voor veel mensen al veel en veel langer een belangrijke datum.''Het idee, dat je door boete te doen weer op een goed blaadje kan komen, spreekt christenen aan. Daar is het hele christendom op gebouwd: vergiffenis van je zonden.'' Legt Sanne Frequin uit. Dát is de rol die MM mag spelen in het christendom, óók al is ze de apostel der apostelen, óók al is ze dan geen prostituee meer (althans, voor de meesten): ze is een boetvaardige zondares, immers: heeft Jezus niet wel 7 demonen uit haar ? Ze heeft boete gedaan, is gezuiverd, en nog vrouw ook, wat wil je meer? Wat een prachtig voorbeeld.
'De problematische figuur van Magdalena weerhoudt bijvoorbeeld Renaissance-vrouwen er niet van om zich te laten afbeelden als een boetvaardige vrouw.' Zegt Sanne Frequin ook. En dat is dus nog altijd het beeld van MM dat wordt gekoesterd.
Wat me dus stoort, zijn de begeleidende teksten op de bordjes naast de kunstwerken. Wat te denken bijvoorbeeld van de tekst bij het schilderij waar Maria Magdalena wellicht in extase is? )1699, kunstenaar onbekend, bruikleen de Fundatie, Zwolle). Heel neutraal beschrijft de tekst dat de schilder mogelijk het moment heeft willen weergeven waarop Jezus de zeven demonen bij haar uitdrijft. In de eerste eeuwen na Christus worden deze demonen al (!) geïnterpreteerd als symbolen van losbandigheid (door wie wil ik dan graag weten) en in de dertiende eeuw ook als de zeven hoofdzonden. (en de tijd daartussen?).
Met geen woord probeert het museum een en ander gnostisch te duiden. Waarom niet? Het Evangelie van Thomas ligt open in meteen de eerste zaal van de tentoonstelling. Weliswaar met de tekst waarin Jezus verkondigt dat als je als vrouw man wordt gemaakt – door hem dus – je in staat bent dit Koninkrijk der Hemelen te betreden.
Is er sprake in de beeldvorming naar MM van ‘en vermenging van seksualiteit, sensualiteit en zonde’? Is deze ver-beeld-ing dan wat we daarmee bedoelen?
foto David LaChapelle
In dit portret zien we een zwaar opgemaakte Maria Magdalena, klaar om aan het werk te gaan zou je zeggen, compleet met opgespoten lippen. Ik vind het een ordinaire Maria Magdalena, zeker in vergelijking met andere ver-beeld-ingen. Toch zit er een boodschap in. Waar Frequin het heeft over “[…] achter haar een duistere figuur waarvan alleen de silhouet zichtbaar is [..]”, een nogal ongelukkige uitdrukking en het geheel duidt als “ de vader, de dochter en de heilige geest.' – in die volgorde; en we al blij zouden kunnen zijn met het feit dat er gesproken wordt over de dochter, zie ik ook de mudra, de betekenisvolle handposities, waar Yeshua vaak mee wordt afgebeeld (immers, alleen mannen spraken?). Hier is het MM die gaat spreken: hoor! De man achter haar is zwart. Eindelijk. Denken we dan meteen aan Judas? Vast wel, want ook hij wordt vaak als boosdoener, dus zwart, in de white male gaze verbeeld. Is dit de vader? Nee natuurlijk niet! Onzin. De man houdt de Duif vast en MM houdt haar hand op zodat zijn hand en de duif daarin rusten. Hij staat achter haar omdat hij haar steunt, ondersteunt. MM gaat spreken, hij houdt de Wijsheid op. Een prachtige samenwerking. De titel van deze foto, gemaakt door David LaChapelle luidt: Mary Magdalene Receives the Holy Spirit (2018). Natuurlijk hoeft MM de Duif niet te ontvangen, de Duif is het symbool van Wijsheid, van Sophia. MM ís de tweede Sophia, zo werd zij door de gnostici gezien. MM ís de Duif. Wij hoeven de Wijsheid niet te ontvangen ‘van de Vader’. En natuurlijk is zij naakt, net zo goed als hij naakt is. De nieuwe Eva, de nieuwe Adam, puur, zuiver, een fris begin.
Mooie krachtige sensuele Maria van Egbert Modderman, maar we missen wel haar typerende kleur: rood.
Kiezen
Aan het einde van de tentoonstelling mag je dus kiezen uit die rij van ‘kwaliteiten’ of hoedanigheden:
Doordat je maar één muntje krijgt, kan je dus niet aangeven dat zij de Apostel der apostelen was en daarom (ook) kroongetuige was. Dat ze daarnaast een ingewijde was en ook een genezeres (wonderdoener). Vanzelfsprekend was MM een krachtige vrouw en de geliefde van Yeshua en meer dan dat, ze was zijn echtgenote.
Opmerkelijk is de gulle keuze voor ‘krachtige vrouw’, maar ik weet niet goed of dat nu betekent dat mensen niet verder willen gaan dan MM een krachtige vrouw noemen of dat ze haar misschien ook een mystica of een ingewijde hadden willen noemen.
Ik had dus overal muntjes in willen gooien (met uitzondering natuurlijk van die bekeerde zondares), want alleen zó doe ik recht aan wie MM was – en is, voor ons vrouwen en mannen van nu.
24 juli 2021 20 aug 2021
Opvallend genoeg liggen er nog heel wat muntjes voor de keuze bekeerde zondares. Hoe is het mogelijk? Dan heb je toch echt niet goed opgelet. Of je bent heel stoïcijns (op de verkeerde manier!)
Maria Magdalena reclaimed
Er zijn andere ver-beeld-ingen. Zoekend op Internet kwam ik deze opname tegen, mogelijk uit een film?Hieruit spreekt verbinding, liefde, betrokkenheid. Zó kan het dus ook.
Tegenwoordig zijn er zó veel bronnen te raadplegen om meer te weten te komen over Maria Magdalena. De bijbel heeft niet langer het laatste woord. Dus nee, Maria was niet van Magdala, zij was Maria van Bethanië, diezelfde en haar titel was: De Magdalena, de Toren. Magdalena was een verbastering van Maria Migdal Eder.
Spinello Aretino (Arezzo), Processiebanier; broederschap van St. Maria Magdalena, rond 1395
Worden er bij Maria Magdalena zeven demonen uitgebannen?
Maria Magdalena maakt, als zij de opgestane Yeshua ontwaart in ‘de tuin’- een
symbool op zich - de hemelreis. Ze krijgt een visioen waarin ze via de zeven
treden, de zeven sferen, ópgaat in het Ene. Ook daarvóór is zij door training
en onderricht door het ‘Ken Uzelve’ gegaan, vandaar dat Yeshua over haar zei
dat zij ‘het Al’ kende. Op zich is deze reis niet uniek voor MM alleen. Alle
adepten uit de mysteriescholen gingen door dit proces, maakten deze reis, óók
Yeshua, uit de stam van David.
De ‘deemoedige’ geknielde MM die zijn voeten wast? Ja, Maria Magdalena waste de voeten van Yeshua en wellicht droogde zij deze ook met haar haren, hoewel me dat echt wel onhandig lijkt; én zij zalfde hem en dit was een ritueel dat een aanstaande koningin-priesteres deed bij een aanstaande koning: hem zalven tot koning. Daar was dus niets onderdanigs aan en alle schilderijen en andere kunstwerken die haar in die liggende positie aan de voeten van een Jezus die welwillendop haar neerkijkt, poseren; óók die ‘interessante’ moderne verbeelding van Davvid LaChapelle (My Homeboy: anointing, 2003 ) met Maria Magdalena in rood ondergoed en met rode hakken (moet dát de verbeelding van sensualiteit en sexualiteit zijn?) en een Jezus, die weliswaar op een stoel in de keuken zit maar vervolgens totaal niet verbonden is met de vrouw die deze handeling bij hem verricht, maar intussen lijkt mij zo, in de hemel bij zijn vader verkeert, in hogere sferen, al deze werken halen MM neer en zetten dus die verkeerde voorstelling van zaken voort.
Ja, MM was de geliefde én de echtgenote van Yeshua, iets dat het museum wel in haar aankondiging als vraag opneemt maar waarover niets terug te vinden is op de tentoonstelling (op de buis ‘geliefde van Jezus’ aan het einde van de expositie na). Zij was de levenspartner van Yeshua en zij sloten het Heilig Huwelijk. Zij was een Nazoreense priesteres – Jezus was niet van Nazareth maar een Nazorener (ook Nazareners genoemd) – en zij kleedde zich in die kleur: rood. Gelukkig laat het museum de tekst van Philippus zien, waarin MM de levenspartner van Yeshua wordt genoemd.Dervaig, Isle of Mull, Schotland, glas-in-loodraam, Kilmore Church, Stephen Adem (19e eeuw)
Zij was zwanger toen hij met geweld werd gedood en vluchtte, met een aantal andere volgelingen, eerst naar Egypte en daarna naar Zuid-Frankrijk. In beide gebieden hadden zij beschermers, Joden die daar woonden.
MM was in de eerste eeuwen bekend als de apostel der apostelen Thomas van Aquino noemde MM apostel der apostelen!), net als vrouwen binnen de groep rond MM en Yeshua onderwezen (predikten), rondreisden, schreven, profeteerden, verzorgden en heelden – in de eerste eeuwen van de nieuwe jaartelling dus (onze jaartelling, die een christelijke is, gebaseerd op het overlijden van Jezus, waardoor elk jaar een jaar ‘na Christus’ is.). Daarna werden de vrouwen er systematisch en consequent uitgewerkt, uit de zich nog steeds uitvindende Romeinse katholieke kerk, de gemeenschappen verspreid over de oude wereld en de landen van West-Europa.
Veelzeggend is dat in de oosters-orthodoxe kerken (na het schisma van die ene Katholieke Kerk, kregen we de Romeinse katholieke kerk, de westerse stroming, en de Grieks- en Russisch-orthodoxe kerk, de oosterse stroming) MM altijd de apostel der apostelen is geweest en nooit als prostitué is gezien. Hier geldt zij als een mirredrager – ze was een van de vrouwen die naar het graf van Yeshua gingen om het lichaam te balsemen - en gelijkwaardig aan de apostelen. Waarom daar wel en hier nog steeds niet, vraagt Stefan Kuiper zich af in de Volkskrant.
Want ondanks de veranderingen, blijft het maar dooretteren, óók op deze tentoonstelling die zich in mijn opinie fermer had moeten uitspreken: “MM is dus géén vrouw van lichte zeden, ze is ten onrechte eeuwenlang door de Romeinse katholieke kerk voor prostituee uitgemaakt, maar wie is ze dan wel? We gaan deze krachtige vrouw, deze mystica, deze genezers nader bekijken en zullen de ontwikkelingen met behulp van diverse kunstuitingen laten zien.” Iets dergelijks, wat een krachtig statement zou dat zijn geweest. Wel een gemiste kans.
En nu ga ik het verslag van Annine van der Meer lezen : )
The Magdalen, atelier Meester van 1518, vóór 1524, The National Gallery, Londen (via Museum Catharijneconvent)
Bronnen
Annine van der Meer, MM ontsluierd
Annine van der Meer, de Zwarte Madonna (en haar dochter MM)
Annine van der Meer, van Sophia tot Maria
Margaret Starbird, De vrouw met de alabasten kruik
Margaret Starbird, MM, bruid in ballingschap
Danielle van Dijk, MM uit de verf
Karin Haanappel, herstoryofart. https://www.kunstgeschiedenisacademie.nl/online-lezing-maria-magdalena-door-karin-haanappel/
Stefan Kuiper, Dubbele boodschap, VK 13.8.2021
Sanne Frequin, Smoorverliefd op Jezus óf powervrouw Lady Gaga? Dit zijn de vele gezichten van Maria Magdalena, NPO Radio 1, 29 juni 2021 17:00
Fragment
of a fourth-century text of the apocryphal Dialogue of the Savior, in which Mary Magdalene is a central figure (bron: Wikipedia)
@ Lida van de Water, 26.8.2021